Тэнцээгүй тэтгэлэгийн эсээ

Тэтгэлэгт хөтөлбөрт хамрагдах миний давуу талууд

Хүмүүн заяаг олж төрнө гэдэг зүүний үзүүрт арвай тогтохтой адил ховор тохиол гэлцдэг. Тэрхүү хувь заяагаар олдсон амьдралдаа хүний дайтай явж, зол жаргал бүхнийг амсвал юутай сайхан. Аз жаргал, баяр баясал хэнийг ч, хэзээ ч ялгадаггүй. Гагцхүү хүмүүс бид тэдгээрийг оруулах сэтгэл дотрох хаалгаа нээж сурах хэрэгтэй юм шиг. Түүний түлхүүр нь гэгээлэг, хүчирхэг бүхэн хийгээд гомдол, цөхрөл байх аваас ялагдал, зовлонг л дууддаг.                                                                                                                                                                                                                  Иймээс л бид нүүдлийн шувууд шиг үдлээд буцах амьдралдаа аз жаргалтай, хүчирхэг сайхан амьдрахыг хүсдэг. Үүний үндэс нь хүсэл тэмүүлэл юм. Гэхдээ зөвхөн хүсээд орхих биш түүнийхээ төлөө эцсийн үр дүнг нь үзтэл тэмцэх хэрэгтэй.    

Х. Аймгүль: “Казах хэл заадаггүйг сонсоод их гайхаж бас гомдсон”

Ахыгаа дуурайж цэргийн хүн болно гэсэн зорилготой суралцаж байсан ч гэнэтийн шийдвэрээр Сэтгүүл зүй буюу нэг талаар урлагийн гэж болмоор энэхүү салбарыг сонгожээ. Сэтгүүлч болно гэдэг түүний хувьд  хамгийн том мөрөөдөл, сонирхол нь биш байсан ч тэрбээр өнөөдөр бүхий л боломж, бололцоогоо дайчилан амжилттай суралцахын зэрэгцээ Казакстан улсын Сэтгүүл зүйн салбарт хүч сорино гэсэн асар том зорилгыг өмнөө сүндэрлүүлжээ. Ингээд Хүмүүнлэгийн Ухааны Их Сургуулийн Сэтгүүл зүйн 2-р курсын оюутан Х. Аймгүльтэй хийсэн ярилцлагыг хүргэж байна.

- Сэтгүүлч мэргэжил мөрөөдөл чинь байв уу, аль эсвэл хэн нэгний нөлөө, тохиолдол байсан уу?

- Би нэг ах, хоёр дүүтэй. Ах маань цагдаа юм л даа, миний ганц бахархал. Тиймээс би ахыгаа дууриаж цагдаа болохыг мөрөөддөг байлаа. Цагдаагийн академид элсэж орно гээд бүх зүйлээ төлөвлөчихсөн байсан чинь намайг оюутан болох жил цагдаагийн академид эмэгтэй хүүхэд элсүүлээгүй. Тэгээд л гэнэтийн байдлаар сэтгүүлч мэргэжлийг сонгосон. Гэхдээ сургуулиа төгсчихөөд үргэлжлүүлээд цагдаагийн академид суралцана гэж бодож байгаа.

- Казах оюутан сэтүүлч мэргэжлээр сурахад хэцүү байна уу? Ихэнх хичээл нь бичгийн хичээл байдаг шүү дээ.

- Биднийг дөрөвдүгээр ангид орохоор монгол хэлний хичээл зааж эхэлдэг. Харин ахлах ангид бараг бүх хичээлийг монгол хэлээр заадаг болохоор хэл сайн мэднэ. Одоо тийм ч хэцүү биш. Гэхдээ заримдаа хичээл дээр мэдээ бичихэд хүндхэн л санагддаг. Оюутан болж ирээд дунд, ахлах сургуульд нь казах хэл заадаггүйг сонсоод их гайхаж бас гомдсон шүү. Бидэнд бага ангид байхаас л монгол хэлний хичээл заадаг байсан байж гээд л...

- Баян-Өлгий аймаг хичнээн дунд сургуультай вэ?

- Нийт арван сургууль байдагаас 1-р дунд сургууль, 2-р дунд сургууль, турк коллеж нь монгол сургууль юм. Бүх хичээлийг монгол хэл дээр, монгол багш нар заадаг учраас казах сургуулиас ялгарах давуу тал болдог. Турк коллеж нь манай аймгийн хувийн, төлбөртэй ганц  сургууль юм.

- Баян-Өлгий аймагт халх үндэстнүүд хэр олон байдаг вэ?

- Манай аймаг  ойролцоогоор 93 мянган хүн амтай. Энэ тоо жил ирэх тусам өсөж байдаг. Өнгөрсөн жил л гэхэд хүн амын тоо 183, өрхийн тоо 299-р нэмэгдсэн байсан. Харин нийт хүн амын 20 орчим хувь нь халх, урианхай, дөрвөдүүд эзэлдэг.

- Миний хувьд оюутан болохоосоо өмнө  казах хүмүүстэй огт харьцаж үзээгүй. Их эелдэг зочломтгой хүмүүс шиг санагдсан.

- Тиймээ, их эелдэг найрсаг, зочломтгой хүмүүс байдаг юм. Наурызийн баяраар манай нутгийнхан бие биенийдээ зочилдог. Гадагш гарахдаа гэрээ онгорхой орхиод явдаг юм. Биднийг эзгүй хойгуур зочид ирвэл баярын гол идээ куже буюу шөлнөөс өөрсдөө аягалан заавал амсаад гардаг уламжлалтай. Энэ бүгдээс ажиглавал их л найрсаг хүмүүс дээ. Гэхдээ халхууд ч гэсэн их зочломтгой хүмүүс. Цагаан сар болохоор ирсэн бүх зочиддоо бэлэг өгдөг нь их гоё санагдсан шүү.

- Наурыз гэдэг үг ямар утга агуулдаг вэ? Энэхүү баярын талаар ярьж өгөөч

-Наурыз гэдэг бол шинэ эхлэл гэсэн утгатай vг бөгөөд өдөр шөнө тэнцдэг учраас Казакын ард тvмэн Наурызийн баяр болгон тэмдэглэж ирсэн. Уг баяраар өглөө эртлэн босож, өндөр настай ахмадуудаа хvндлэн, айлчлан очдог нь цагаан сартай төстэй байдаг . Энэ өдөр vндэсний каз идэж, ирсэн зочид гийчдээ жынт буюу ээзгий, адууны тос, элсэн чихрээр хийсэн идээнээс  гадна Куже нэртэй шөлөөр дайлдаг. Олноороо цугларч баяраа тэмдэглэсний дараа сvмд очдог уламжлалтай. Дийлэнх нь лалын шашинтай хүмүүс байдаг юм л даа.

- Наурызийн баяраас өөр үндэсний тэмдэглэлт баяр хэр олон байдаг вэ?

- Яг үндэсний баяр гэвэл ганц Наурыз л байдаг. Харин бусад энгийн тэмдэглэлт баяр нь халхуудтай яг адил. Эмэгтэйчүүдийн баяр, Эх үрсийн баяр, Цэргийн баяр гээд адилхан даа.

- Төгсчихөөд мэргэжлээрээ ажиллавал аймагтаа очих уу?

-Үгүй ээ. Казакстанд очиж амьдарна. Тэндээ мэргэжлийн чиглэлээрээ ажиллана гэж бодож байна.

- Казакстан улсын талаар сонирхуулаач...

- Параламентийн засаглатай, хүмүүс нь орос, казах хэлээр ярьдаг. Тийм болохоор тэнд надад хэлний асуудал гарахгүй дээ. Монголтой харьцуулхад  хөгжил сайтай. Хүмүүс нь их ухамсартай учраас хог гэж огт байдаггүй маш цэвэрхэн. Түүнчлэн, их тайван амгалан амьдралтай хүмүүс байдаг юм.

- Улаанбаатар хотод мэргэжлээрээ ажиллаж байгаа казах сэтгүүлчид хэр олон байдаг бол? Энэ талаар сонирхож байв уу?

- Энэ талаар сайн мэдэхгүй юм. Гэхдээ аймагтаа мэргэжлийн сэтгүүлчид хэд хэд байдаг л даа. Манай аймаг 1 телевиз, 1 радио, 2 сонинтой. Тогтмол үйл ажиллагаа явуулахын тулд мэргэжлийн ажилчид зайлшгүй хэрэг болдог байх.

- Магадгүй хэлний тал дээр санаа зовох зүйл байдаггүй учраас дийлэнх хэсэг нь казакстанд очиж ажилладаг юм болов уу?

- Тийм ч байж болох юм. Хүн бүр л өөрт боломж өндөртэй газарыг сонгох байх.

- Гэхдээ яагаад заавал Казакстанд гэж? Хэрэв өөрөө л сайн байж чадвал монголд ч гэсэн боломж, бололцоо өндөр болсон шүү дээ.

- Тийм л дээ. Гэхдээ казакстан бол миний төрсөн нутаг гэдэг утгаараа ч юмуу илүү ойр санагдаад байдаг юм. Хүн болгонд л төрж, өссөн нутгаа гэх нууцхан сэтгэл байдаг шүү дээ.

- Казакстаны сэтгүүл зүйн салбарыг монголтой харьцуулхад хэр их зөрөө гарах бол?

- Аливаа улс орны хөгжил хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэлтэй шууд хамаатай байдаг гэдэг шүү дээ. 

Казакстан Монголыг бодоход хөгжил харьцангуй сайн. Дэлхийд хөгжилөөрөө эхний хорид ордог. Тиймээс аль ч хэвлэл мэдээллийн салбарт ажилласан боловсронгуй, хөжил сайтай байна гэж бодож байгаа. Хүн орчиноо дагаад өөрөө ч мөн боловсорч эхэлдэг шүү дээ.

- Телевиз, радио, тогтмол хэвлэлийн алинд хүчээ сорих бодолтой байна?

-Хэрэв болвол телевизэд ажиллана даа.

- Яагаад хэрэв болвол гээд итгэл муутай хариулж байгаа юм бэ?

- Ирээдүйд юу болохыг хэн ч тааварлашгүй шүү дээ. Ямар ч байсан бүхий л боломжоороо хичээнээ дээ.

- Ер нь өөртөө хэр их итгэлтэй хүн бэ?

- Гайгүй ээ. Юмыг аль болох гэгээлэг талаас нь хардаг. Гэхдээ одоохондоо бол ажиллана гэж бодож байна л гэж хэлж чадна.

Чамайг явуулмааргүй байна

Бүтэн сартай тэр гоёмсог  үдэш чамд хайраа илчилж
Бүрэг ичимхий зангаа тэгэхэд л гээж амьдралын амтыг мэдэрсэн
Бие сэтгэл зүрхээрээ чамд дурлаж,бидэн жаргасан
Би чамайг  хааш нь ч явуулахгүй гэж тангарглаж байсан

Iim l ym.....

Хөөрхиййй...

Жаргалын эрэлд

             Сургууль, гэр, замын түгжрэл гуравт хамаг цагаа зарцуулдаг миний амьдрал өнөөдөр бусад өдөртэйгөө л адил нэгэн хэвийн урсгалаар урсаж өнгөрлөө. Гэрээс гараад минийхээр яг 221 алхамын зайтай автобусны буудал дээр ирж сургуулийн зүг хүргэж өгөх шар өнгийн автобусыг саравчлан хүлээнэ. Бүүдгэр тэнгэр өмнө зүгт үүлээ хөөж зэврүүхэн салхилна.                                                                                                                                                    Автобус хүлээх зуураа хүзүүгээ ороосон эрээн ороолтруу шургаж нүдний булангаар элдвийг ажиглана. Энэ хүн ч даарж байгаа байхдаа тун нимгэн хувцаслаж, энэ нь ч дулаан явбал мянган лан гэдгийг харуулжээ гэхчлэн нөгөөг нь ажиглана. Хэнд ч хэрэггүй энэ бодлын маань дундуур хүлээж байсан шар өнгийн автобус дайран орж ирлээ. Автобуснаас буух арван хүнтэй зөрж хорин хүн суух шиг л болов.                                                                                                                                          Настайчууд нь суудал дээр “заларч” над шиг оюутнууд нь бариулаас “дүүжлэгдэн” зам ахина. Энэ автобусанд бариулаас барих шаардлага ч үгүй юм шигээ. Учир нь бариулаас барихгүй явлаа гээд ийш тийшээ холбирч, үсэрч ойчих зай завсар энд алга. Түмэн хүмүүсийн чихэлдээн дундуур давшсаар автобусны хамгийн урд хэсэгт хүрээд ирлээ. Урд хэсэгт нь чихэлдээн арайл гайгүй...

Дутууг гүйцээж, дундуурыг дүүргэх найз минь

                       Багшаа! Би өмнөх хичээл дээр ирсэн билүү? хичээлээ тэмдэглээгүй байх юм гэж тэр дэвтэрийн хуудасыг хойш урагш эргүүлж, чимээ аниргүйг эвдэн гэнэт асуув. Багш суудал дээрээсээ гайхсан өнгөөр яасан гэнээ гэж лавлан асуунгаа өмнөө тавьсан ногоон өнгийн журналыг хэд хэд эргүүлж, ирцийн бүртгэлийг харснаа ирсэн байна гэж хоёрхон үгээр хариулахдаа бага  зэрэг инээвхийлэн байлаа. Мөн ч хамаагүй хүн шүү энэ                         Т. Дэлгэрцэцэг гэж би бодохтой зэрэгцэн магадгүй тэр үед багш бид хоёрын бодол яг нэг цэг дээр огтлолцсон учир багш инээвхийлэн суусан байх гэж санагдлаа.

Гуниг мартуулсан гуниг

     
            Өнөөдөр ямар гээчийн өдөр вэ? өглөө сэрэхдээ л дэндүү их бухимдалтай босч, хажуу хавийн хүндээ уур бухимдалаа гаргаж, хамаг л мэдэх хараалын үгээ урсагсаар байтал таарлаа. Маргааш ч гэсэн яг л энэ үйл давтагдах мэт төсөөлөгдөнө. Уйтайяа....
Чиний тухай бодохтой зэрэгцэн нулимс үерлэж, чимээгүйхэн санаа алдана.
Чи бол миний зовлон
Зовлондоо би яасан их хайртай юм
Чи бол миний зогсоол
Зогсоолдоо би яасан гүн шигдчихсэн юм
Чи бол миний ялалт
Ялсаны дараах их хоосрол гэж Л. Өлзийтөгсийн  шүлэглэсэн нь санаанд буув. Тиймээ чи миний ялалт байсан.Нэг их ганцаардал, үгүйрэл, зовлонг мартуулсаныхаа хариуд дахиад л цагаан цагаан гуниг... ялсаны дараах их хоосрол минь энэ.

Night Train - Хайлсан Шоколад

Лонхтой дарсыг нэг амьсгаагаар ууж орхиод
Зүрх зориг минь амтагдаад
Чамайг би үнслээ
Чиний уруул улаахаан
Харин амт нь хорин дөрвийн чихэр
Чи дарснаас ч илүү амттай
Харин би хайлсан шоколад
Дарснаас ч илүү амттай 
Харин би хайлсан шоколад
Тамхи татаад утааг нь үлээгээд
Утаа нь үүл мүүл болоод
 Би нисмээр байна
 Байшин дээрээс үсэрлээ
 Нислээ нислээ
Үсэрлээ үхлээ
Чи дарснаас ч илүү амттaй
Харин би хайлсан шоколад
Дарснаас ч илүү амттай 
Харин би хайлсан шоколад

Л.Өлзийтөгс "Чамайг зүгээр л харахыг хүсдэг"

Чамайг зүгээр л харахыг хүсдэг 

Хармагцаа 

Чамд зөвхөн нэг хуруугаа хүргэмээр санагддаг

Хүргэмэгцээ

Чамайг зүгээр тэвэрье л гэж боддог

Тэвэрмэгцээ

Чиний уруулыг ганц л амсья гэж боддог 

Амсмагцаа 

Одоо ингээд хамтдаа , зүгээр л тэврэлдээд

Оройжийн, шөнөжин бүхнийг ярина даа л гэж боддог 

Бодмогцоо

Яагаад нэг ч үг хэлж амжаагүйдээ гайхдаг

Ямарт шаналсаар бас л дутуу үлддэг

Л.Өлзийтөгс "Чи бол миний зовлон"

Шив шинхэнээрээ байгаа хайрандаа цангаж явна

Сул асгарсан гэзгээ сарны гэрлээр боочихоод

Сураг алдарсан чиний тухай бодсоор би алхана

Шивнэнхэн байж амласан аз жаргалаар чинь дутаагүй ч

Шив шинхэнээрээ байгаа хайрандаа цангаж явна

Дэндүү алсад одсон өдөр хоногын чандаас

Дэргэд минь үгүй чамайг нэхэж би гансарна

Ганцхан чамд л зориулсан хайрандаа

Ганцаардсан намрын нуур шиг мэлмэрч хоцорлоо

Тэсвэр тэвчээрийн ач тус

       

 Түүхэн сурвалжыг унших үед өөр цаг үе, дэлхийн олон газар орноо нэгэн нөлөө ихтэй хүн тэсвэр тэвчээртэй байж чадаагүйн гайгаар олон сая хүнийг үхэлд хүргэсэн байдаг. Түүний үр дүнд Гитлерийн үе, Хятад, Төвд, Комбоджи, Барууны орнууд болон бусад олон оронд хүмүүс олон саяараа шоронд хоригдох, тамлуулах ба үхэхийн аймшигт зовлонгуудыг амссан юм. Өнөө цагт ч гэсэн зарим тэсвэр тэвчээргүй хүмүүс олон хүний аминд хүрч байна. Тэдгээр хүмүүст хүнийг сайн сайхан болгодог чанар дутагдаж байна.

       

Тийм ээ, бид бүсгүй хүмүүс

Өчигдөр, өнөөдөр, маргааш, нөгөөдөр, өршөөнө. Орчлонгийн хахир бүхнийг үл тоон зулгуйдна. Гэгээн итгэлээрээ хорвоог эргүүлнэ. Эхийн сэтгэлээр бүүвэйлнэ. Хэзээ ч хоцрохгүй. Тийм ээ. Бид бүсгүй улс. Бид эмэгтэй хүмүүс.
Хэн нэгнийг хайрлахдаа тэгтэл их шанална, эргэцүүлнэ,хэлэхийг хичээнэ, хайрыг нь хүлээж авахгүй гэж эмээнэ. Үнэндээ тэр юуг ч харалган бодоогүй. Тийм гэгээн, уяхан, сэтгэл нь түүнийг захирсан.
Сэвгүй хайрыг нь уучил. Дурлалыг нь хүндэтгэ. Магадгүй, хайртай хүнээ өөрт нь сэтгэлтэйг мэдэх хамгийн том жаргал. Бүхнээ зориулна. Тэвчээр заана. Урьтаж өөрөөсөө алдааг хайна. Өөрийгөө л зүхнэ. Гомдлоо өөрөө тайлж, уучлалыг өөртөө дайна. Дэндүү цайлган сэтгэл нь өөрийгөө сүйтгэж мэднэ.
Эмэгтэй хүний тархи ч гэсэн зүрх байдаг юм. Анхны болзоонд зогсохдоо сандрана. Анх хөтлүүлэхдээ нисчихнэ. Анхны бороо шиг гэгэлгэн. Анхны цас шиг ариухан. Санаандгүй хэлсэн үгэнд тань гоморхоно. Санаатай хэлсэн үгэнд тань гэмшинэ. Бодит байдалд таныг зүхэвч бодол дотроо өөрийгөө ташуурдана. Хэн ч мэдэхгүй тийм ихэмсэг. Хэн ч анзаараагүй тийм эрхэмсэг. Хэний ч үг хангалтгүй агуу. Хэний ч бодол таашгүй оньсого. Тийм ээ, бид бүсгүй хүмүүс.
Зүрхэнд нулимс үерлэнэ. Өчүүхэн зүйлд ч мэгшинэ. Эр хүн та авхай хүний ийм л сэтгэлийг хөглөж мэдэх үү. Гал улаан сарнай бэлэглэхээс илүү гарцаагүй хайртайгаа мэдрүүлбэл, ганган машинтай тосохоос илүү гараа дэлгэн зогсоход тань “бүсгүй зүрх” догдолдгийг анзаарсан уу.
Гомдоочихоод эргэж харалгүй шулуудах эр хүн та. Цонхны цаана бүртийн хоосрох бүсгүй хүн бид. Тийм байлаа ч хорвоог уучлалаар дэвтээн, хорслыг өлмий дороо гишгэлж, уужуу ухаан, увидаст хайраар амьдралыг ивих тийм л энэрэлтэн.
 Хэзээ ч хар амиа хоохойлох өөдгүй бодол тээгээгүй. Чин хайраа өгсөн ч чинэрэн харамсаж суугаагүй. Хайрын цэцгийг нь тасар татсан ч итгэлээ буруулаагүй. Хана, хэрэм босгосон ч харааж зүхээгүй, мөнхөд амгалан бид. Эр хүн таны шийдвэрийг хүндэлж, эр хүн таны зүрхийг дээдэлж, эр хүн таны ертөнцийг ойлгож, эр хүн таны алдааг уучилсаар өдийг хүрсэн бурхад. Өөрийнх болгоогүй ч өрөөлөөс харамлаагүй, өөрөө тарчилсан ч хамаагүй өмөлзөж үлдэх бид.
Анх харсан тэр догдлол шиг ээ, анх нулимсыг нь арчсан тэр сэтгэл шиг ээ, анх хайртай гэж хэлсэн тэр итгэл шиг ээ, анхны, анхны бүхэн шиг ээ үүрд байгаарай. Эр хүн та бүсгүй хүнд нэг л сэтгэлээр хандаж амьдралаа дуусгаарай.
Хайрыг тарчлаах гэж, хагацлыг баярлуулах гэж бид төрөөгүй.
                    

                                                                                                                                                                    zoliya.blog.banjig.net

                                                                                                                                                                         

Баярын онгод

-Байна уу?

-Байнаа хэн бэ?

-Чи бүр танихаа байчаа юу?

-Өө уучилаарай!

-За ямар сонинтой вэ?

-Ажилдаа ирчихээд л сууж байна. Тайлан майлан, хурал мурал гээд ганц үг солих ч зав гарахгүй юм.

-Тиймээ, найз нь ч гэсэн мөн тэр! Ажилд дараастай л нэг юм байх юм. Товчоо ч торгоох зав алга.

-Аргагүй ээ! За тэгээд сонин ихтэй биз дээ!

-Сониноос Сооёо сая ирээд...

-Тэгвэл та хоёр их хөгжилтэй байгаа юм шиг вэ!

-За яршиг даа, хи хи хи!

-Хүүшээ! Ооёо найзаа. Сооёо чамд мэнд хүргэж байна. 

-Баярлалаа! Та хоёрыгоо үнсье! Сонин юм ярь л даа! Баяраар яах гэж байна.

-Баяраар уу, яадаг билээ дээ. Тиймээ хө!

Би хүлээдэг

Гандах цэцэгсийн дэлбээтэй хийсч

Гандсан навчис туучин алхахдаа

Гомдсон нулимсаа өөртөө шингээж

Гунигтайгаа хамт чамайг хүлээлээ

Л. Өлзийтөгс ″Рауль Рауль хоёр″

Рауль төржээ. Нэг тийм нарлаг дулаахан, дулаахан, их л дулаахан, хачин дулаахан, гэхдээ ямар ч хайку бичих сэтгэгдэл төрөхөөргүй газар... Тийм нэг газар, тиймээ, тэр өөрөө бол хэзээ ч сонгохооргүй тийм л нэг газар төрчихэж дээ, Рауль. Ийнхүү тэр эхнээсээ л өөрийн биш, өөр хэн нэгний сонголтоор амьдрах ёстой боллоо.
Раулийн амьдралын эхний өдөр.
Рауль - Ээж ээ, би дахиад өндөг идмээр байна.
Ээж – Ид, ид. Түүхий л биш бол хэдийг ч идсэн яахав.
Рауль – Би түүхийгээр нь идмээр байна.
Ээж – Болохгүй.
Рауль – Яагаад?
Ээж – Хордоод үхчихвэл яах юм бэ миний хүү.
Рауль – Би үхмээр байна, түүхий өндөг иднэ.
Ээж – Муу ёрын амьтан. Дандаа хүнээс зөрж байдаг...
Муу ёрын амьтан бүтэн цаг орилсны эцэст түүхий өндөг залгиллаа. Рауль зургаан настай. Зургаан настай муу ёрын амьтан өдөр бүр өндөг иддэг. Муу ёрын биш ээж хүүгээ өдөр бүр тахианы “хүүхдээр” хооллодог. Тэдний зөв өө. Өндөг амттай хоол шүү.
Раулийн амьдралын хоёр дахь өдөр.
Рауль – Аав аа, би нохой тэжээмээр байна.
Аав – Нохой? Болохгүй. Загас ... Болно.
Рауль – Загас чинь хуцдаггүй шүү дээ.
Аав – Яг үнэн, тэгэхээр загас л тэжээ.
Рауль – Загас надтай тоглож чадахгүй.
Аав – Нохойтой тогловол бэтгэтэй болно.
Рауль – Би загас тэжээхгүй.
Аав – Загас тэжээ.

In my camera :)

Өвөл хичээл дээр авсан хэдэн зураг

In my camera :)

                                   Би намарын улиралд дуртай 

Ухаантай хүн энгүүн даруу

Сүүлийн үед Кэмбриж гэх гадаад үг төрөлх монгол үг мэт чихэнд чимэгтэй сонсогдох болов. Сургуулиудад Кэмбрижийн жишиг тогтоох хойч үеийнхээ төлөө алсыг харсан ач буянтай ажил эхэлжээ. Олон зууны тэртээ, 1209 онд үндэс сууриа тавьсан Кэмбрижийн их сургуульд суралцах гэгээн мөрөөдөл хүүхэд залуусын хүсэл тэмүүллийг бадрааж байна. Кэмбрижийн их сургуулийн ойролцоох гудамжинд хуучирч халцарсан цүнх барьж, таяг тулсан энгийн даруухан өвгөчүүл үе үе тааралдана. Тэд Кэмбрижийн их сургуулийн профессорууд. Алдарт И.Ньютон, Ж.Максвэлл, Ж.Кейнс нарын хойч үе. Зарим нь Нобелийн шагналтан. Гаднаас нь харахад тун энгүүн даруу. Харин дотор талаасаа ургах нарны туяа мэт ухааны гэрэл цацруулсан аугаа эрдэмтэд. Ухаантай хүмүүс энгийн даруу байдаг ажээ. Цацраг идэвхийг анх судалсан Францын физикч, химич, Нобелийн шагналт Пьер Кюри эхнэрийн хамт дээдсийн зоогонд уригджээ. Тэд маш энгийн даруу хувцасласан байв.Эхнэр Мари Кюри нь зоогонд хүрэлцэн ирсэн ганган дэгжин бүсгүйчүүлийн ээмэг зүүлт, гоёл чимэг рүү цоо ширтээд байхыг анзаарсан нөхөр нь “Чи ийм гоёл зүүмээр байна уу” гэж асуухад “Үгүй ээ, өнөөдөр энд уригдсан эмэгтэйчүүдийн гоёл чимэглэлийн үнээр эрдэм шинжилгээний хэчнээн лаборатори байгуулж болохыг дотроо бодож тооцож сууна” гэсэн гэдэг. Мари Кюри нь нөхрийн хамт цацраг идэвхийг судалж, нээлт хийсэн шинжлэх ухааны нэгэн гэрэлт оргил. М.Кюри 1903 онд физикийн салбарт, 1911 онд химийн салбарт Нобелийн шагнал хүртжээ. Нобелийн шагнал хүртсэн анхны эмэгтэй төдийгүй энэ өндөр нэр хүндтэй шагналыг хоёр удаа хүртсэн гайхамшигт эмэгтэй.

Хэрвээ яг л Квазимодо шиг хүн таньд дурлавал?

        Өрөөний хананд тоос даран тогтсон тавиур дээрх зузаан номнууд хэдэн жил өнгөрсөн ч яг л бахь байдгаараа. Магадгүй гучаад жилийн өмнө л аав минь энэ булангааса урагдаж ноохойрсон номнуудыг уншиж дуусгаад нэг салхи үзүүлсэн байх. Өнөөдөр л гэнэт ухаан орсон юм шиг гэрт минь ийм сайхан дурсамж, дурдатгал хадгалсан номнууд байгааг олж би мэдлээ.
     

Анхны цастай хамт

Сүүлчийн навчис нэг нэгээрээ тасран газарт бууж, анхны цас ганц хоёроор бударч гар дээр хайлна. Сэтгэлд нэг л дулаахан зөөлөн үдэш. Гэгээн бүхэн энэ цас шиг алгуурханаар айлчилж, уйтгар гуниг яг л энэ салхинд хийсэх навчис шиг хийсэн одно.