3.20.2015

Анхны бичсэн шүүмжээ хуваалцаж байна

"Сэтгүүл зүй судлал шүүмж" хичээлийн хүрээнд хийсэн анхны шүүмжээ та бүгдтэй хуваалцаж байна. Шүүмж гэхээр хүмүүс хэн нэгнийг муулах, шүүмжлэх, доромжлох гэж ойлгох нь олонтаа. Гэвч шүүмж нь утга зохиол, урлагийн бүхий л бүтээл мөн ШУ-ны зохиолийг тайлбарлах, түүний агуулга ач холбогдолд үнэлэлт дүгнэлт өгдөг өвөрмөц төрөл юм. Мэдээж хэн нэгний оюуны бүтээлд үнэлэлт  дүгнэлт өгч, задлан шинжлэхэд тухайн шүүмжлэгч маш их мэдээ мэдээлэл, мэдлэгтэй байх шаардлагатай учраас шүүмж судлал нь их хүнд төрөл жанр юм. Би мэргэжлийн судлаач, шүүмжлэгч биш, мөн анхны шүүмж маань учир алдаа дутагдал байвал та бүгдийг ойлгоосой гэж хүсч байна. 

 “Ирмүүн” сэтгүүлийн  хоёр дахь дугаар 2009 онд уншигчдаа бүтэн 10 сар хүлээлгэсний эцэст 150 хуудастай гарч  байв. Уг дугаарт гарсан онцлох, уншигдыг нилээд шуугиулсан бүтээл бол “Open Door” сонины ерөнхий эрхлэгч, сэтгүүлч Б.Ганчимэгийн  дуучин Б.Сарантуяатай хийсэн  “Тийм хайрыг өөр нэг агуу хайр л дарж чадна” ярилцлага юм. Дуучин Б.Сарантуяатай хийсэн олон ярилцлага байдаг ч жинхэнэ эмэгтэй хүний чин үнэн зүрхний цохилтыг мэдрүүлсэн, худал үнэн нь ялгагдахгүй дам ярианд эцэст болгож сэтгэл дотрох бүхнээ уудласан ийм ярилцлага тун ховор юм. Алдаа гэдэг зөвийгөө олтол төөрөлддөг гэдэг шиг хүний алдаа тэр дундаа хайр сэтгэлийн тал дээр “зүрхээ дэндүү гэмээр хэмжээнд чангалчихсан байгаа” гээд зочиноо нулимсаа бөмбөрүүлж суухад хүргэсэн нь яагаад Б.Ганчилэг сэтгүүлчийг ярилцлагийн хатан хаан гэж нэрлэх болсоныг батлах биз. Сэтгүүлч ярилцлагаа “Сараа та бол тайзан дээр олон жил амьдарч байгаа дуучин. Бүр бидний амьдарч байгаа цаг үеийн салшгүй нэг хэсэг нь болчихсон ч юм шиг. Харин он жилүүдийг эргэн тунгаахад хэзээ хамгийн сүүлд хамгийн их эрх чөлөөтэй дуулсан бол. Ялангуяа сэтгэлийн?” гэсэн асуултаар эхлүүлжээ. Мэдээж дуучин хүнтэй ярилцаж байгаа учир ямар ч сэтгүүлч дуучны хувийн амьдрал гэхээс илүү уран бүтээлийн талаар яриагаа эхлэх нь зүйн хэрэг. Харин асуултын төгсгөлд ялангуяа сэтгэлийн гэж нэмж асуусан нь энэхүү ярилцлага цаашид хэрхэн өрнөх, юун талаар илүү ярилцахыг тодотгож өгчээ. 

Б.Ганчимэг сэтгүүлч  WWW.GOGO.MN сайтад өгсөн нэгэн ярилцагатаа “миний ярилцлага сайн болдог нууц нь миний ажилын технологитой холбоотой  байх” гэжээ. Тэгвэл “Тийм хайрыг өөр нэг агуу хайр л дарж чадна” ярилцлагад сэтгүүлчийн барьж буй арга барил, технологи нь ярианы хэлээр буюу энгийн, тийм юм гээд л, олон байгаа л даа, гэх маягтай гэх мэтчилэн өөрийн үзэл бодлийг эхлэж хэлээд дараа нь зочноосоо харьцуулсан хариулт авах маягаар цааш үргэлжилжээ. Жишээ нь: 
-“өмнө нь “Мартъя”  дууг анхны хэлбэрээр нь дуулахдаа харьцангуй томоотой дуулж байсан бол дараагийн удаа их өөр юм гаргаж чулуудах шиг болсон ”
-“манайхны аяг ааш хэн нэгнийгээ хүлээн зөвшөөрөх дургүй. Энний од гэж юу байдаг юм гээд л...”
‘”би бол гэртээ ямар нэгэн тийм чихмэл амьтан байлгамааргүй байна гэх маягтай” гэх мэтчилэн маш олон асуултыг энэ хэлбэрээр асуужээ. Энэ мэт өөрийн үзэл бодлийг эхлэж хэлээд зочноосоо эргэн хариулт хүсэх нь тийм, үгүй гэсэн ганц үгээр хариулахгүй, дэлгэрэнгүй хариулт авах нэг арга байж болох юм.
Энэхүү ярилцагийн гол зорилго нь дуучин Сараагийн хайр дурлал, амьдралаас түүнд өгсөн сорилт, тэр болгоныг хэрхэн сөрж яваа, түүний сэтгэл зүрхний угт юу хадаатай явдагийг л нээхийг зорьсон. Тиймээс энэхүү яриа руу орохдоо түүнийг дуу хөгжимтэй нь холбож уусгаж асуусан нь хамгийн зөв арга юм. Тийм ч учраас энэхүү ярилцлагаас сэтгүүлч зочныхоо тухай маш сайн судлаж, баримт зэргийг цуглуулсан нь харагдах бөгөөд энэ нь 
-“Асашёорюү аваргын хөдөлмөрийн баатрын хүлээн авалтын тайзан дээр гарч ирээд ‘чи хэрэггүй ээ’ гээд дуулж байгаа тань үнэхээр атаман санагдаж байсан шүү”
-“та телевизийн нэвтрүүлгээр бол дандаа би өөрөө уйдахаараа явдаг гэж хэлсэн шүү дээ” зэрэг тодорхой баримттай асуулт тавьж байгаа нь сэтгүүл зүйн бүтээлд тавигдах гол шалгуур юм.
Харилцан ярих ярилцлага нь сэтгүүлч, ярилцагч хоёрын санаа бодлын хоёуланг нь илэрхийлж, улмаар уншигчдад бодох хувь үлдээдгээрээ бусад ярилцлагийн төрлүүдээс онцлог бөгөөд үүн шиг хүний дотоод сэтгэлийг нээж ярилцахад тохиромжтой хэлбэр юм.

Аливаа ярилцлага, сурвалжлагад оролцогчид асуултаас бултах, мартах тохиолдол их гардаг. Тэгвэл Б.Ганчимэг сэтгүүлч нэг асуултандаа хариулт авахын тулд маш олон талаас, өөр өөр хэлбэрээр асууж буй байдал анзаарагдаж байна. Жишээ нь, түрүүн та учралуудынхаа тухай ярьж байхдаа 25 настай байхдаа би үнэхээр галзуу дурласан гэлээ? Гэхэд ярилцагч тодорхой бус хариулт хэлэв. Б.Ганчимэг сэтгүүлч дахин, залуухан хархүүтэй учрах боломжоос холдон явдаг гэснээс та чинь угаасаа өөрөөсөө дүү эрийг сонирходоггүй биз дээ? Гэх мэтчилэн 25 настай байхдаа чухам ямар хүнд дурлаж байсан тухай хэлүүлэх гэж олон янзаар асууж байна. Энэ мэтчилэн асуултын олон давтамжийн дүнд  ярилцагч  гэндэх, эсвэл хариулахаас өөр аргагүй байдалд орж хариулдаг. Мөн ярилцлагын дундуур тэр маш хөгжилтэй, чангаар инээв. Түүний нулимс бөмбөрч эхлэв зэрэг орчин нөхцөл, яриа ямар янзтай болж байгаа зэргийг зурагласан нь бичвэрийг илүү уншууртай болгож өгөх бөгөөд зурагласан ярилцлагын хэлбэр ч давхар харагдаж байна гэж хэлж болох юм.

Хэл найруулгын хувьд хэмжээ мэмжээ, аягүй ойрхон ажилладаг, аягүй их баярлаж явдаг, шдээ. түйвээжээлээ гэхчилэн уншигчдын анхаарлыг татах, энгийн гэх сэтгүүлчийн бичлэгийн онцлог байж болох ч сэтгүүлчийн асуусан асуулт, дуучны хариулсан хариултанд ч тэр “аймаар”  гэдэг үг маш олон давтагдаж байсан нь сэтгүүлч чөлөөт ярилцлага болгохын тулд хүний хэлсэн үгэн дээр их ажиллаж магадгүй утга дүйх үгээр орлуулж нилээд их засвар оруулдаг боловуу. Мөн атаман, сак зэрэг гадаад үг хэллэг хэрэглэх шаардлагагүй юм шиг санагдаж байна. Хэт задгай, чөлөөт ярилцлага хэдий ч хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэл соён гэгээрүүлэх үүрэг гүйцэтгэдэг гэдгийг санах хэрэгтэй.

Түүнчлэн сэтгүүлчдийн дийлэнх нь ярилцлагаа буулгахдаа 1 асуултанд 1 хариулт авч түүнийгээ цувруулсан бичдэг. Харин сэтгүүлч Б.Ганчимэгийн хувьд 1 ерөнхий асуултыг дотор нь 3-4 жижиг асуултанд задлаж дэлгэрэнгүй хариулт аваад 1 асуултын доор нэгтгэж гаргадаг байна. Энэ нь цэгцтэй юм шиг байвч зарим хариулт хэт нуршуу, магадгүй уншигч уншихаас залхуурч дараагийн асуултруу шууд шилжихэд хүргэж магадгүй юм. Үүнээс дурьдвал, 
-“та эр хүн бол чухал биш гэж тунхагласан. Би бол гэртээ ямар нэгэн тийм чихмэл амьтан байлгамааргүй байна гэх маягтай?” гэсэн асуултанд “эрэгтэй хүний зүрх чинь бас нэг тийм үнэнч зүрх биш шүү дээ. Өөрөө бол мэднэ биз дээ”гэсэн хариулт дээр “Дээрээс нь би аймар хартай. Миний дотор хоёр хэнхэг эмэгтэй амьдарч байдаг. Нэг нь аймаар мэргэжилдээ дуртай дуучин. Хоёр дахь аймаар хэнхэг эмэгтэйг нь манай Болдхуяг сэрээсэн. Эх болгосон намайг” гэсэн өөр нэг асуултын хариуг нэмсэн юм шиг санагдлаа. Яагаад гэвэл сэтгүүлч асуугаагүй байхад өөрийгөө хартай гээд тэр тусмаа өмнөх нөхөр Болдхуягынхаа тухай ярихгүй. 

Дуучин Б.Сарантуяагын дурлалын амьдрал бүтэлтэй, эс бүтэлтэй байх нь бүх хүнд хамаатай биш хэдий ч хүний сэтгэлийн угруу өндийсөн, магадгүй уншигчдад сургамж, Сараагийн тухай буруу бодлоо цэгцлэх боломж олгосоноороо энэхүү ярилцлага нь үр нөлөөтэй юм. Мөн ярилцлагад шүүмжлүүштэй хандмаар нэг зүйл нь хэт нуршуу урт байна. Ярилцлагаа оролцогчийн хэлсэн үгээр бус өөрөө шинэлэг, уянгалаг гарчиг олж өгсөн бол илүү бүтээлч гэж үнэлэгддэг. Түүнчлэн ярилцлагийн төгсгөлд сэтгүүлч тухайн ярилцлагын туршид өөрт төрсөн сэтгэгдэлийг нэгтгээд дүгнэж хэлсэн нь ярилцлагийг илүү амьд сонирхолтой болгож чаджээ. 

12.21.2014

Баяр ба бас хямрал

          Шинэ он гарахад ердөө арав гаруйхан хоног үлдээд байна. Энэхүү баярыг цагаан сар, наадам зэрэг үндэсний баяраасаа дутахааргүй өргөн тэмдэглэдэг болсон монголчуудын хувьд арванхоёрдугаар сар гарахтай зэрэгцэн баярын уур амьсгал орж, албан байгуулга, айл өрхүүд баярын бэлтгэлээ хангаж эхэлдэг.
         Бидний амьдралын хэв маяг, зан заншилтай холбоотойгоор аливаа зүйлийг сайнаар бэлэгдэж, билэгшээх дуртай ард түмэн. Тиймээс шинэ жилээр баярын ширээ аль болох идээ будаа элбэг, өнгөлөг байхын хэрээр ирэх ондоо хангалуун цатгалан байна хэмээн үүнд нилээд анхаарал хандуулдаг, тэр ч хэрээрээ багагүй зарлага гардаг.
            Айл бүрийн баярын ширээ тэдний бололцооноос хамааран харилцан адилгүй байх нь ойлгомжтой. Гэхдээ дундаж орлоготой өрхийн хэрэглээг 4 ам бүлтэй гээд зардлыг тооцож үзэе. Үүнд хоол, хачир, чихэр, жимс, бялуу, оргилуун дарс, ундаа гээд тоотой хэдэн зүйл оруулж хамгийн хямд буюу хүнсний захын үнээр тооцоход ойрлцоогоор 140 мянган төгрөг болж байна.

       Ядахад яр гэгчээр энэ мэт  баярын үеэр өргөн хэрэглээний барааны үнэ тодорхой хэмжээгээр нэмэгддэг нь ёс. Жишээ нь энэ сарын 10-ны байдлаар хүнсний гол нэрийн барааны үнийг өмнөх сартай харьцуулахад 2.0 хувь, өмнөх 7 хоногийнхтой харьцуулахад 0.5 хувиар өссөн байна. Өргөн хэрэглээний хүнсний бараа гэдэгт мах, гурил, будаа, элсэн чихэр, хүнсний ногоо багтаж байгаа юм.  Хэрэв тэмдэглэлт бус өдөр байсан бол дундаж орлоготой, 4 ам бүлтэй өрх 20-30 мянган төгрөгөөр гэртээ хооллох боломжтой буюу баярын өдрийнхөөс даруй 5 дахин бага зардал гаргана.  
      Хэрэглээний бараа үйлчилгээний үнэ Улаанбаатар хотод өнгөрсөн 11 дүгээр сард өмнөх сарынхаас 0.6 хувь, оны эхнээс 10.1 хувь, өмнөх оны мөн үеийнхээс 11.9 хувь өссөн тооцоог үндэсний статисткийн хорооноос гаргажээ. Энэ нь манай улсын эдийн засаг өдрөөс өдөрт муудсаар байгааг хэлж байна. 



         Өнөөдөр хөдөлмөрийн хөлсний доод хэмжээ 192 мянган төгрөг байна. Үүнээс 140 мянган төгрөгийг зөвхөн баярын нэг өдрийн хүнсний хэрэглээнд зарцуулна гэвэл үлдсэн 30 хоногт 52 мянган төгрөгийг хуваах буюу өдөрт 1700 төгрөг л зарцуулах шаардлага гарна.
         Шинэ жил бол хүүхдүүдийн хувьд хамгийн их сэтгэл хөдөлгөсөн, хүлээлттэй баяр байдаг. Тиймээс эцэг эхчүүд хүүхдээ баярлуулахаар бэлэг бэлддэг. Бөмбөгөр худалдааны төвд ууттай бэлэг чанараасаа хамааран 2500-20мянган төгрөгний үнэтэй байна. Уг үнийг дундажлаад, 2 хүүхэдтэй айл гэж тооцвол 23 мянган төгрөг хэрэгтэй болно. Энэ мэт бүх зардалаа нэмбэл та хамгийн багадаа 163 мянган төгрөгөөр гэр бүлийнхээ хүрээнд шинэ жилээ тэмдэглэх боломжтой. Ер нь хамгийн товчхондоо бараг л нэг сарын цалин салхинд хийсчихнэ гэсэн үг.

     Дашрамд сонирхуулахад айл өрх, албан байгууллагийн хоймрыг чимэн сүндэрлэх гацуур мод, чимэглэл сэлтийг хэдийнэ томоохон зах, дэлгүүрээр худалдаалж эхэлжээ. Үнийн хувьд хэмжээнээсээ хамааран харилцан адилгүй бөгөөд шинэ загвараас хамгийн хямд буюу жижиг ширээний гацуур мод 30 мянган төгрөг, 1.2 метрийн өндөртэй гацуур 75-150 мянга, 2,8 метр болон түүнээс дээш өндөртэй нь 160-380 мянган төгрөгний үнэтэй Нарантуул захд худалдаалагдаж байна. Харин өнгөрсөн жилийн загвар буюу эргэдэг, гэрэлтэй гацуур мод 55-200 мянган төгрөгний ханштай байна. 

12.16.2014

Сэрүүнээр зүүдлэгч

Наран улсыг та хэрхэн төсөөлдөг вэ? мананд хучигдсан уул толгод, гэрлийн хурдаар сум мэт шунгинан өнгөрөх хурдны галт тэрэг үү? Хийц сайтай, үнэтэй костьюмээр гоёж, үсээ толийтол гельдсэн бизнесмэн залуус, эсвэл кимоногоор гангарсан гейша юу? Япон улсын тухай та ямар ч төсөөлөлтэй байлаа дээрх бүгд тэнд бий. Гэхдээ миний хувьд алдарт хөгжмийн зохиолч Joe Hisaishi, Японы пост модерн утга зохиолын гарамгай төлөөлөгч Харүки Мүраками хоёроор л төсөөлөгддөг. 
Би тэдэнтэй санаандгүй байдлаар "танилцсан" юм. Азтай ч гэх юмуу. Joe Hisaishi-тай өнгөрсөн зуны нэгэн бүүдгэр, бороотой өдөр харин Мүраками Харүкитай яг хэзээ ч билээ дээ, нилээд хэдэн жил өнгөрсөн болохоор тодорхой санахгүй юм. Ямартай ч "Норвегийн ой" киног үзэж яваад л танилцсан юмдаг. 
Сэрүүнээр зүүдлэгч гэж юуг хэлдэгийг та мэдэх үү? Сэрүүн байж зүүдлэдэг гэхээр солиотой хүн шиг санагдаж байна уу? үгүй. Энэ бол солиотой биш харин ч сэхээтэн хүн. Үгийн урнаар бус утгын урнаар оюуны өндөр төвшинд ятган сэнхэрүүлэх хүчтэй, гайхалтай хурц егөөдөл, оюун санааны хувьд биднээр даажигнаж чаддаг алдарт Мүраками билээ.

Энэ ертөнцөд эмзэг, эвдрэхэд амархан дотоод сэтгэлтэй, байнга үхэлтэй зэрэгцэн орших хүн хичнээн л бол хичнээн байна. Харин Харүки Мүракамигийн зохиол нь нөгөө ертөнц, энэ ертөнцөөр чөлөөтэй орж гарах мэдрэмжийг төрүүлж чаддаг. Сонин биш гэж үү? Харүки Мүракамийг дэлхийн хэмжээнд таниулсан нэрт зохиол бол "Норвегийн ой" юм. Миний хувьд зохиолыг уншихаас өмнө киног нь үзэж түүнтэй танилцсан юм. 1987 онд бичсэн "Норвегийн ой" реалист зохиол нь зөвхөн Японд хоёр сая хувь зарагдаж, Токиод түүний эл номыг тавиуртаа залаагүй сэхээтэн гэр бүл байхгүй байсан гэх яриа ч байдаг. 

Түүний номууд дотоод өгүүлэмжийн хувьд бидний оюун санаагаар даажигнаж чаддаг шигээ гадаад хэлбэрийн хувьд ч хүнд үүнийг унших юмсан гэсэн сэдэл төрүүлж чаддаг, ер нь бүхий л талаараа өвөрмөц санагддаг. /гэхдээ миний уншиж харсан  зүйл тун цөөхөн../

"Ихэнхи хүмүүс унтаж байхдаа ямар нэгэн зүүд зүүдэлдэг. Харин зохиолч байхын тулд сэрүүн байхдаа зүүд зүүдэлж чаддаг байх хэрэгтэй болдог" гэж тэрээр хэлсэн нь ч бий. Бид зүүдэндээ л өөрийн хүсч мөрөөдөж буй зүйлтэйгээ учирч, төсөөлж, харж, түүндээ өөрөө амьдарч, бүхнийг бүтээж чаддаг шүү дээ. Тэгвэл зохиолч хүн тэр бүх гайхалтай хийгээд гашуун зүйлийг ч сэрүүндээ бүтээж , амьдруулж чаддаг байх нь асар их авъяас, чадалтайнх билээ. 
"Би гурав дөрвөн жил болж байж нэг роман бичдэг" гэж тэрээр хэлсэн байдаг. Япон улсын тэр том зах зээл, олон чадварлаг авъяастнуудаас ялгарч өөрийн зохиолоор уншигчдад хүлээлт үүсгэнэ гэдэг  юу гэсэн үг болохыг надаар тайлбарлуулалтгүй ойлгох биз. 
Тэрээр зохиолоо япон хэл дээр бичдэг ч түүний гуйвашгүй үнэнч уншигчид голдуу баруунд байдаг нь гайхалтай. "Өрнийн хөрсөнд соёолох ёстой байсан нэгэн үр дорноо цэцэглэжээ" хэмээн саяхан нэг монгол блогчийн бичсэнийг уншиж байсан юм. Монголчуудын хувьд ч Мүракамитай танилцаад нилээд олон      жил болсон бөгөөд саяхан алдарт 1Q84 цуврал романыг албан ёсны эрхтэйгээр      орчуулан хэвлэж эх хэлээрээ унших боломжтой болсон.  "1Q84" бүтээл 10 настай балчир охин, хүү хоёрын адал явдалаар өрнөх бөгөөд хүний нялх балчир оюун санаа энэ хорвоод юу болж, яаж өөрчлөгдөж , юугаар тэжээгдэж, юугаар ангаж цангаж байдаг тухай өгүүлдэг. 
"Дэлхийн утга зохиолын түүхэнд тэсрэлт хийсэн энэ бүтээл Монгол уншгчдын оюунаа хэрхэн буух нь тун сонин байна. Дархлаа султай хүнд вакцин тарихаар дагжин чичирдэг шиг байх уу, сэтгэл зүрхнийх нь мухарт унтарсан галыг өдөөн турхирах уу, аль эсвэл харанхуйн мананд төөрөх мэт чив чимээгүй уусан алга болох уу гэдэг сонирхолтой санагдаж байна" хэмээн 1Q84 номын орчуулагч, япон судлаач О.Жаргалсайхан хэлсэн байдаг. 
Ер нь Мүракамагийн зохиолуудад дурлах биш донтох явдал сүүлийн 20 жилд дэлхий нийтийг хамарсан гэхэд хэлсдэхгүй. Түүний бүтээлүүдээс  50, 60, 70, 80-аад оны барууны жазз, рок хөгжим эгшиглэж, энэ нь залуу үеийнхэнд сонирхолтой, сэтгэл татам санагдаж харин II дайны дараах үеийнхэнд хит болж чаддаг нь дамжиггүй. Гэрт нь жааз хөгжмийн 40000 пянзын цуглуулга байдаг ч гэж уншиж байсан санагдана.


"Норвегийн ой" киноны хэсгээс...

Мүракамгийн зохиолуудаас ганцаардал, уйтгар гэхдээ түүнийг давах сонин жихтэй хүч ухаан үнэртэж байдаг болохоор уншигчид нь түүнийг зохиол шигээ ганцаардмал нэгэн гэж хэлэх нь байдаг. Зохиолч нэгэн ярилцлагадаа "Би өөрийгөө уран бүтээлч гэж боддоггүй. Бичиж чаддаг жирийн хүн" хэмээсэн нь бий. 
Хэрвээ би гуниг, ганцаардал, харамслын талаар бичих гэж байсан бол өгүүлэл эхлэхээс төгсөх хүртэл зовлон шанлалыг өгүүлж түүнийгээ дүнсгэр өнгөөр будах байсан байх. Харин би Мүракамгийн "Шпагетти жил" өгүүллийг анх уншаад тэр хүнийг угаас л бусдаас өөрөөр сэтгэж, төсөөлж, өгүүлж чаддаг гэдгийг бусадтай адил дуу нэгтэйгээр хүлээн зөвшөөрсөн. Бүтэн жил шпагетти иднэ гэдэг уйтгар биш гэж үү? нямаас бямбын хооронд шпагетти өдрүүд ээлж дарааллан хөвөрч, ням гариг бүр цоо шинэ шпагетти 7 хоног эхлэнэ...
Үгүйлэх сэтгэл, ганцаардлыг зөвхөн шпагеттигаар төлөөлүүлж илэрхийлнэ гэдэг миний бодолд лав орж ирэхгүй. Тэр зохиолууддаа хичнээн ганчаардалын талаар өгүүлдэг ч биднээс тэс өөрөөр сэтгэж ганцаардуулдаг зохиолч гэж үнэлдэг. 
 "Шпагетти жил" өгүүллийн хэсгээс...

"Өгүүлэх түүх маань манай эрний 1971 оны шпагетти жилийн явдал юм. Би шпагеттигаа ганцаараа идэх дүрэм баримталдаг.Яагаад ч юм шпагетти ганцаараа идэхэд хамгийн тохиромжтой хоол шиг санагддаг. Энэхүү нэг янзын зоогоо хүртэхдээ өргөст хэмх, шанцаатай энгийн салатаар хачирлан цайгаар даруулна. Шпаггетигаа идэхээр ширээний ард ганцаар суух тоолонд, ялангуяа бороо зүсэрсэн үдшээр хэн нэгэн манай гэрийн хаалгийг харигүй тогших нь гэсэн төсөөлөлд автдаг байлаа...Хавар, зун, намаржин би өшөө авах мэт уйгагүйгээр өнөөх ганц хоолтойгоо зууралдсаар л байлаа. Хайртай хүндээ хаягдаж ганцаардсан охин азгүй дурлалын захидлуудаа гал руу чулууддаг шиг би гоймонг атга атгаар нь ар араас нь буцалж буй халуун устай тогоо руу шиддэг байлаа"
"Энэ зохиол реалист байх уу, үгүй юу гэдгийг эсвэл түүх хэрхэн хөврөхийг би сонгодоггүй. Зөвхөн хүлээдэг. Ирсэн тэр "юм"-ыг зураглан тодруулах, үйл явдалын хэлхээг шаглан оёх нь миний ажил. Оносон зүйрлэл, хөнгөн үг бол миний утас зүү" гэж тэр Гуардиан сэтгүүлд өгсөн нэгэн ярилцлагадаа хэлсэн байдаг.  Ер нь Муракамигийн талаар бичсэн нийтлэлүүдэд түүнийг бичихдээ огт төлөвлөдөггүй гэсэн нь бий. Сүүлд бичсэн романыхаа санааг Токиод замын түгжрэл дунд  сууж байхдаа олжээ. Хэрэв замын түгжрэлээс гараад  аваарын гарцаар гарвал юу болох бол? амьдралын зураас өөрчлөгдөх болов уу гээд л...тэр угаас л содон, сонирхолтой, чадалтай, тэвчээртэй өнөө цагт ид туурвиж буй зохиолчдоос хамгийн гарамгай нь. 
Түүний "Гучин хоёр настай өдрийн аялагч"-д өгүүлсэн шиг Би хорин нэгэн настай, тэр жаран тавхантай... энэ тухай бодохоор түүнд атаархах юм. Тэр хорин нэгтэй байхдаа энэ бүхнийхээ суурийг хэдийн цутгачихсан байсан даа гэж бодохоор дахиад л...